NG Gemeente Redelinghuys

Die kerkgebou soos dit gelyk het voor ’n brand die gebou op 9 April 2019 in puin gelê het. Die hoeksteen van die kerk is op 5 Oktober 1918 gelê. Bouwerk het amper nege jaar geduur sodat die kerk eers op 24 September 1927 ingewy kon word. (Foto: Andrew Kok)

GESTIG

25 April 1906

RING

Piketberg

ADRES

Redelinghuys

SLUIT IN

Dorp en omgewing

EERSTE PREDIKANT

D.J. de Villiers (1906–1920)


Die NG Gemeente Redelinghuys is ’n gemeente met sy middelpunt op die Sandveldse dorpie Redelinghuys. Dis op 26 April 1906 van die moedergemeente Piketberg afgestig, net ’n dag ná die gemeente Aurora; daarom word soms na dié gemeentes as die tweeling van Piketberg verwys.

Agtergrond

Die nukleus van hierdie gemeente was die kerkplaas Wittedrift langs die Verlorenvlei. Reeds in 1866 gee die heer J.N. Redelinghuis 300 morge van hierdie plaas aan die kerkraad van Piketberg, met die doel om ’n buitekerk aldaar op te rig. Hoewel reeds tydens die dienstyd van ds. P.J.G. de Vos met die bou van hierdie hulpherk op Wittedrift begin is, was daar so ’n gebrek aan geld dat dit eers in die vroeg sewentigerjare van die 19de eeu voltooi en ingewy is deur ds. C. Rabie van Piketberg.

In April 1867 besluit die kerkraad van Piketberg om gereeld elke drie maande op Wittedrift buitekerk te hou en een maal per jaar die Avondmaal aldaar uit te deel. ’n Staande kommissie van ses lede moes toesig hou oor hierdie kerkplaas. Om toekomstige moeilikhede te voorkom gaan die kerkraad van Piketberg in April 1895 daartoe oor om die kerkgrond op Wittedrift te laat opmeet.

Intussen sou nog meer as 10 jaar verloop voordat die kerkplaas te Wittedrift as ’n selfstandige gemeente afgestig sou word. Die Ringskommissie, in opdrag van die Ring van Clanwilliam, het op 25 April 1906 die gemeente van Aurora afgestig ; en ’n dag daarna, op 26 April 1906 het dieselfde kommissie op ’n gemeentelike vergadering in die ou kerk op Wittedrift, die gemeente van Redelinghuys gestig, met ’n ledetal van 789, ’n kerkraad bestaande uit ses ouderlinge en agt diakens en die predikant van Leipoldtville as konsulent. Ter gedagtenis aan die oorlede skenker van die kerkgrond, die heer J.N. Redelinghuis, word die naam Redelinghuys daaraan gegee.

Eerste treë

’n Maand ná die stigting word die eerste kerkraadsvergadering gehou en op 21 Mei 1906 vind die eerste Avondmaalsviering van die nuwe gemeente plaas. Aangesien die oorspronklike kerkgrond (300 morge) te ver van die water geleë en bowendien te smal was, besluit die kerkraad in September 1906 om nog 28 morge grond, laer teen die rivier af, tesame met ’n sterk stroom water van die heer J. Meissenheimer vir £3 000 te koop.

Op 24 Augustus 1906, word die eerste leraar, prop. D.J. de Villiers van Johannesburg-Oos, op Redelinghuys bevestig. Hierdie jong leraar pak sy werk met voorbeeldige geesdrif aan. Op sy aandrang word in Februarie 1907 begin met die bou van ’n pastorie, wat reeds op 26 Junie van daardie jaar plegtig ingewy is. Die bouplan van hierdie sierlike pastorie met sy skilderagtige oud-Hollandse gewels, is deur ds. De Villiers self opgetrek. Danksy die hulpvaardigheid van leraar en gemeente kon hierdie groot pastorie teen die betreklik geringe koste van £1 350 opgetrek word.

Kerkbou

Hierna het ds. De Villiers hom dit ten doel gestel “om spoedig een nieuwe en ruime kerk te zien verrijzen”. Die ou kerkgebou met sy grondvloer, ondigte rietdak en nouliks 250 sitplekke, was veels te klein en ondoelmatig vir ’n gemeente van nagenoeg 1 000 lidmate. Op gemeentelike vergadering van Julie 1912 word reeds die bou van ’n nuwe kerk bespreek. Toe die leraar self £100 hiervoor beloof, was daar spoedig ’n aantal lidmate wat saam £1 000 aangebied het.

Die geld was egter nog veels te min en bowendien was daar nog ’n skuld van £450 (£600 volgens Ons gemeentelike feesalbum) op die pastorie. Tog het die kerkraad dit gewaag om op 1 Julie 1918, tydens die moeilike jare van die Eerste Wêreldoorlog, met die bou van die nuwe kerk te begin. Dié onderneming het ’n baie groot invloed op die gemeente uitgeoefen omdat die gebou eers ná etlike jare voltooi kon word; in dié tydperk het die kerkraad met baie moeilikhede te kampe gehad. Op 5 Oktober 1918 lê ds. De Villiers reeds die hoeksteen.

In 1920 het ds. De Villiers as leraar bedank, maar ná ’n vakature van sowat een jaar het ds. I.J. Minnaar hom die beroep na die gemeente laat welgeval, en kon die werk van die Here weer voortgaan. Deur gebrek aan geld is die bouwerk aan die nuwe kerk by tye heeltemal gestaak. Eers nadat omtrent nege jaar stuksgewyse daaraan gebou is, is hierdie sierlike kerkgebou eindelik op 24 September 1927 ingewy deur ds. J.G. Steytler van Piketberg. Dit bevat 1 000 sitplekke en het die gemeente oor die £15 000 gekos.

In 1928 moes die gemeente van ds. Minnaar afskeid neem. Sy opvolger was ds. I.J. Malan (tot 1931). Ná hom is ds. Minnaar vir die tweede maal as leraar van die gemeente bevestig, waar hy gearbei het totdat hy op 18 April 1947 oorlede is. Ná ’n vakature van twee jaar en nadat vir die twaalfde keer ’n beroep uitgebring is, is prop. I.L. van Rooyen op 12 Maart 1949 tot leraar van die gemeente georden.

Sedertdien is, met behulp van die provinsiale administrasie, ’n groot moderne skoolkoshuis deur die kerkraad opgerig. Die gemeente moes nog sonder ’n orrel klaarkom, maar dis omstreeks 1952 voorsien. ’n Oudonderwyser, mnr. H.E. Smit, het van 1906 tot in die vyftigerjare as kassier die boeke van die gemeente in orde gehou.

Die kerkgebou is op 9 April 2019 in puin gelê nadat ’n kortsluiting na bewering ontstaan het in een van die selfoonmaste teen die kerktoring.

Predikante

  • David Johannes de Villiers, 1906 – 1920
  • Izak Joshua Minnaar, 1921 tot 1929, en weer van 1931 tot 18 April 1947 (oorlede in die amp)
  • Jan Jakob Daniël Malan, 1929 – 1931
  • Johannes Lodewickus van Rooyen, 1949 – 1953
  • Jacobus Petrus Johannes Botes, 1971 – 1975