gestig
1904
Afgestig van
Adres
Gordonstraat 26, Koffiefontein
Ring
Fauresmith
Eerste leraar
Ds. P.J. Marais
Gemeentestigting
Op 8 Junie 1904 is Koffiefontein as gemeente van Fauresmith met ‘n ledetal van ongeveer 350 afgestig. Ds. P.J. Marais was die eerste leraar en het die gemeente 17 jaar bearbei nadat hy die dorp reeds sedert Julie 1903 as hulpleraar bedien het. Destyds is die dienste in ‘n kerkgeboutjie gehou wat heel gou te klein en ongerieflik was, selfs nadat dit vergroot is. Aangesien ‘n groot deel van die gemeente uit mynwerkers bestaan het wat nie ‘n alte rojale loon ontvang het nie, kon daar nie spoedig oorgegaan word tot die bou van ‘n nuwe kerk nie. Tog het die gemeente in Mei 1908 besluit om wel ‘n nuwe kerk te bou en weldra het hulle genoeg geld ingesamel om tenders te kon aanvra. So is op 30 Januarie 1909 die hoeksteen van die ruim en doeltreffende kerkgebou gelê en op 7 Augustus van dieselfde jaar is die gebou ingewy. Vir die doel van ‘n kerk het die Koffijfontein Estates Co. Ltd. ‘n ruim stuk grond aan die kerkraad geskenk. Die ou gebou is daarna as kerksaal gebruik. Dit het die gemeente ook geluk om enkele jare later ‘n orrel te laat installeer.
Die gemeente het van die begin af ‘n swaar stryd gehad en ‘n sukkelende bestaan gevoer. As gevolg van swaar, droogtes, daling in die diamantmark en later die algehele staking van die werksaamhede in die myn tydens die Eerste Wêreldoorlog, het tye van geldelike druk ontstaan. Die gemeente het nooit ruim geskenke van enigiemand ontvang nie; die grootste bedrag tot 1917 (toe Ons Kerk Album hieroor berig het) was £50 wat uit die boedel van die weduwee van kmdt. P. Visser ontvang is.
In 1921 het ds. P.J. Marais weens swak gesondheid sy emeritaat aanvaar. Die ledetal van die gemeente het gestadig aangegroei tot ongeveer 600, veral vanweë mense wat in die diamantmyn kom werk het. ‘n Sendeling het ook, met geldelike hulp van die ander gemeentes in die ring, die swart mense bearbei wat in die myn gewerk het. Maar met die sluiting van die myn is dié werk natuurlik gestaak. De Beers het die myn finaal in 2006 gesluit, maar kort daarna het Petra Diamonds oorgeneem.
Ds. Botha, die tweede leraar
Ds. David Botha was die tweede leraar en het die gemeente 25 jaar getrou bearbei. Hy is op 17 Mei 1879 op Cradock gebore en toegelaat tot die bediening vanuit die Sendinginstituut op Wellington in 1906. Net die jaar daarna is hy as sendeling op Prieska georden en het daar gearbei, ‘n besonder vrugbare dienstyd, tot hy in 1912 ‘n beroep aangeneem het na Vanwyksvlei, ook as sendeling. In 1918 het hy demissie vir verdere studie ontvang en is in Desember 1920 as predikant gelegitimeer. Daarna het hy na Koffiefontein gekom, waar hy in November 1921 ontvang is. Sy dienstyd word ook gekenmerk deur ‘n swaar stryd wat gevoer was op finansiële gebied. Die leraar en kerk het veral op opvoedkundige gebied veel bereik deur die oprigting van ‘n kerkhostel en die opbouing van die skool sodat Koffiefontein later ‘n goeie skool en skoolpersoneel besit het en goeie eksamenresultate kon behaal.
‘n Onaangename gebeurtenis was die verlating van die Kerk deur ‘n aantal lidmate as gevolg van die invoer van kelkies met nagmaal. So het sowat 100 belydende lidmate en hul kinders oorgegaan na die Gereformeerde kerk Koffiefontein. Hierdeur is die gemeente verswak en het die getalle gedaal. Gedurende die dienstyd van ds. Botha is ‘n gerieflike pastorie en kerksaal aangebou. Op 23 Februarie 1946 het ds. Botha sy emeritaat aanvaar en is op 11 April 1948 oorlede. Hy is beskryf as ‘n toegewyde leraar en sielesoeker.
Ds. Stulting, die derde leraar
Die derde leraar van die gemeente was ds. Christiaan Stulting. Gedurende sy tyd is aansienlike herstelwerk aan die kerkgebou aangebring en die toring aangebou. ‘n Vis versier tot vandag nog die toringspits as windwyser. Ds. Stulting was die seun van ds. C.H. Stulting en ‘n broer van ds. J.D. Stulting. Ds. Christiaan Stulting is op 20 Januarie 1904 gebore en op 6 Mei 1971 op Koffiefontein oorlede ná ‘n lang siekbed, enkele maande ná sy broer. Ná sy legitimasie in 1932 het hy as hulpprediker gewerk en daarna eers die gemeente Cathcart bedien van 1935 af en toe Koffiefontein van 1947 af, waar hy weens toenemende liggaamswakheid afgetree het. Hy was, volgens sy lewensbeskrywing in die NG Kerk se Jaarboek van 1972, ‘n vriendelike, opregte mense wat met sy groot sendingbelangstelling ‘n gewaardeerde lid van die Vrystaatse Sinodale Sendingkommissie was.
In sy dienstyd (1947-’67) het die gemeente weer te worstel gehad met knellende droogtes en moes hy stry vir sy bestaan. Die jaar 1951 het egter ‘n beter tyd gebring en die vooruitsigte is beter, kon Ons gemeentelike feesalbum destyds berig. Die Rietrivier-besproeiingskema was ‘n groot bron van hulp. ‘n Lusernfabriek en kaasfabriek is destyds opgerig, en daar was alle hoop dat die myn wat jare lank stilgestaan het weer sou heropen, aangesien voorbereidingswerk aan die gang was. Die mynboubedrywighede is eindelik finaal in 1980 gestaak.