Die werk van Tamanda is baie uitgestrek en sluit ‘n groot deel van die Luangwavallei in. Daarom word Kamoto in 1928 gestig om die gebied langs die Luangwarivier en by Kambwiri (Chasera) te bearbei. Die stasie word na ‘n dorpie digby vernoem. “Kamoto” beteken “Klein vuurtjie”. En in hierdie laagliggende, digbeboste streek voel dit in die somermaande beslis of jy naby ‘n vuur is! Wild en tsetsevlieë is volop en daarby is dit baie eensaam. ‘n Sendeling wat ‘n tydlank daar gewerk het en toe na Suid-Afrika terugkeer, gee hierdie drie redes vir sy vertrek vanaf Kamoto aan: Die son, die tsetses en die duiwel! Want ook die mag van laasgenoemde is baie sterk en die vordering van die Christendom langsaam.

Selfs in 1979 word die getal lidmate van die gemeente maar as 300 aangegee. Eerw. C. J. J. Visagie begin die stasie, maar die geskiedenis van die werk is een van gedurige verwisseling van sendelinge. Kamoto is die kleinste sendingstasie en as daar ‘n tekort aan sendelinge voorkom, wat dikwels gebeur, word Kamoto se man gewoonlik geneem om die belangriker vakature te gaan vul (Bron: Cronje, J.M. 1981. Aan God die dank. p. 163).